Το πράγμα έχει ως εξής. Καταφέρνεις (η ψυχή σου ξέρει πώς) να κοιμήσεις το αγγελούδι σου και τρέχεις άρον άρον να προλάβεις να λουστείς κι εσύ η δόλια, πριν ξυπνήσει για νερό/τσίσα/εφιάλτη/γιατί έτσι(!) και πρέπει να ξανατρέξεις πανικόβλητη πίσω! (Αν είσαι μαμά με μωράκι, που θηλάζει, όλα τα παραπάνω πολλαπλασίασέ τα επί δέκα και διαίρεσε δια δέκα το χρόνο σου!)
Τι κάνεις για να έχεις ένα αξιοπρεπές μαλλί, που δεν φριζάρει και δε σε κάνει να μοιάζεις το άλλο πρωί σαν την πριγκίπισσα της Ζαμούντα;
Να το αφήσεις μόνο του να στεγνώσει δε γίνεται πια, γιατί το καλοκαιράκι πέρασε και στη θέση του ήρθε το αγαπημένο φθινόπωρο, που και ψύχρα έχει και την ‘αγαπημένη’ μας υγρασία!
Τι κάνεις συνήθως και είναι λάθος: Μπαίνεις στο μπάνιο γρήγορα γρήγορα, λούζεσαι και τυλίγεις τα μαλλιά σου με πετσέτα ‘για λίγη ώρα’ μέχρι να συμμαζέψεις/να ντυθείς (αν είναι πρωί) ή ακόμη χειρότερα για ακόμη περισσότερη ώρα, αν προλάβει και ξυπνήσει το παιδί στο μεταξύ!
Αποτέλεσμα; Το μαλλί σου έχει ήδη φριζάρει σαν τρελό! Για το άλλο πρωί, δε συζητάω καν!
Ο λόγος; Οι πόροι του δέρματός σου στο κεφάλι, όπως έχουν ανοίξει με το μπάνιο, αγριεύουν με την επαφή με το βαμβάκι της πετσέτας και voila…η ζούγκλα ήρθε!
Τι πρέπει να κάνεις: Στέγνωσε τα μαλλιά σου μετά το μπάνιο με αέρα για 10 λεπτά, αφού έχει στραγγίξει το νερό και σώθηκες! Αν έχεις χρόνο και για πιστολάκι, ακόμη καλύτερα, αλλά και χωρίς πιστολάκι, θα έχεις γλιτώσει το φριζάρισμα και θα έχεις ένα φρεσκολουσμένο και λαμπερό, φυσικό μαλλάκι!
