Στοματική υγιεινή στο παιδί!

Από τη στιγμή, που γινόμαστε μανούλες, η αλήθεια είναι ότι φροντίζουμε ένα σωρό πράγματα, που αφορούν τα παιδάκια μας. Τη διατροφή τους, την υγεία τους, τη διαπαιδαγώγησή τους και τόσα πολλά ακόμη. Είναι όμως και κάποιοι τομείς, που ίσως αμελούμε, ή δεν προσέχουμε τόσο σχολαστικά, γιατί ενδεχομένως δε θεωρούμε τόσο σημαντικούς λόγω λάθους πληροφόρησης. Ένας τέτοιος τομέας είναι η στοματική υγιεινή στα παιδιά μας!

Αυτό το κείμενο θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε ακριβώς τι συμβαίνει με τα δοντάκια των παιδιών μας, ώστε να αντιληφθούμε και το πραγματικό μέγεθος της σημασίας για τη σωστή τους φροντίδα.

Από τι απειλείται η στοματική υγιεινή του παιδού μας, τι πρέπει να προσέξουμε οι γονείς και ποια είναι τα ‘τρικ΄ για να ενθαρρύνουμε τα παιδάκια μας, ώστε να συνηθίσουν, αλλά και να αγαπήσουν ακόμη τη διαδικασία του βουρτσίσματος; Μας συμβουλεύει η οδοντίατρος, Μαρία Πασχαλίδου.

Τι ακριβώς συμβαίνει, λοιπόν, με τα δοντάκια των παιδιών μας; Από τι απειλούνται και από ποιά ηλικία πρέπει να ‘ανησυχούμε’;

“Η καθημερινή στοματική υγιεινή των παιδιών από το πρώτο κιόλας νεογιλό, παιδικό δηλαδή δοντάκι, αποτελεί κανόνα για τη σύγχρονη οδοντιατρική. Είναι, όμως, συνηθισμένο στους ρυθμούς της καθημερινότητας, να παραμελούμε το καθημερινό βούρτσισμα των παιδιών. Φυσικά, η άποψη ότι τα παιδικά δόντια δεν είναι σημαντικά, αφού αποπίπτουν μόνα τους σε ένα ορισμένο χρονικό διάστημα είναι εντελώς λάθος και αποτελεί πλέον μακρινό παρελθόν.

Το βασικότερο για να καταλάβουμε τη σημασία του καθημερινού βουρτσίσματος είναι να κατανοήσουμε τον μηχανισμό με τον οποίο η τερηδόνα και η ουλίτιδα, οι δυο κύριες νόσοι της στοματικής κοιλότητας, κάνουν την εμφάνισή τους από νωρίς και στα παιδιά.

Τα μικρόβια που είναι αντίστοιχα υπεύθυνα για την τερηδόνα και την ουλίτιδα αποικίζουν τη στοματική κοιλότητα λίγο μετά τη γέννηση του παιδιού. Το πόσο σύντομα και σε τι έκταση θα γίνει αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Μία συνήθεια που θα πρέπει να αποφεύγεται είναι η κοινή χρήση σκευών. Για παράδειγμα μία μητέρα μπορεί να δοκιμάσει το φαγητό με ένα κουτάλι και με το ίδιο κουτάλι να ταίσει μετά το παιδί. Με αυτόν τον τρόπο μικρόβια μεταφέρονται από τη μαμά στο παιδί.

Μετά την είσοδό τους στο στόμα τα μικρόβια θα οργανωθούν και μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα λίγων 24ώρων θα σχηματίσουν την μικροβιακή πλάκα. Αυτό είναι εφικτό με την παρουσία έστω και ενός δοντιού στο στόμα του μικρού παιδιού.

Τέλος, τα μικρόβια καταναλώνουν υδατάνθρακες, όπως είναι τα σάκχαρα και παράγουν ουσίες που ρίχνουν το pH στο στοματικό περιβάλλον. Έτσι, τα δόντια αρχίζουν και χάνουν στοιχεία, όπως είναι οι κρύσταλλοι αλάτων και σιγά σιγά αποδομείται τοπικά η σκληρή δομή τους. Με τον τρόπο αυτό σχηματίζονται σταδιακά οι τερηδονισμένες κοιλότητες των δοντιών.

Με παρόμοιο τρόπο η μικροβιακή πλάκα, που σχηματίζεται και βρίσκεται σε επαφή με τα ούλα, έχει ως αποτέλεσμα την εμφάνιση της ουλίτιδας. Ουλίτιδα είναι ουσιαστικά μία φλεγμονή των ούλων. Το αμυντικό σύστημα του σώματος αντιλαμβάνεται την παρουσία μικροβίων και έτσι στη περιοχή των ούλων συσσωρεύεται περισσότερο αίμα με αμυντικούς παράγοντες. Στην ουλίτιδα τα ούλα φαίνονται διογκωμένα, έχουν πιο λεία υφή και πιο σκούρο χρώμα από το συνηθισμένο ροζ. Επίσης, είναι χαρακτηριστικό ότι ματώνουν εύκολα, λόγω της αύξησης της κυκλοφορίας στη περιοχή, και έτσι μπορεί να η μαμά μπορεί να παρατηρήσει μικρή ποσότητα αίματος στην οδοντόβουρτσα, όταν βουρτσίζει παρέα με το παιδί”.

Πώς μπορούμε να προστατέψουμε τα δοντάκια του παιδιού μας από την τερηδόνα και την ουλίτιδα;

“Ο πρώτος κύριος και αναντικατάστατος τρόπος αποφυγής της εμφάνισης τερηδόνας και ουλίτιδας είναι το σωστό καθημερινό βούρτσισμα των δοντιών των παιδιών μας. Με τον τρόπο αυτό απομακρύνονται μηχανικά τα μικρόβια.

Το βραδινό βούρτσισμα είναι ακόμη πιο σημαντικό και αποτελεί τον πρώτο κανόνα της σωστής στοματικής υγιεινής. Αυτό γιατί κατά τον ύπνο δεν παράγεται η ίδια ποσότητα σάλιου στο στόμα. Το σάλιο, όμως, περιέχει προστατευτικούς παράγοντες, με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια του ύπνου και με την μείωση του η δραστηριότητα των μικροβίων να αυξάνεται”.

Τι μπορούμε να κάνουμε, όμως, για να μυήσουμε τα παιδάκια μας στη διαδικασία του καθημερινού βουρτσίσματος;

“Κάντε το βούρτσισμα μία καθημερινή συνήθεια παρέα με τα παιδιά σας. Για παιδιά μικρότερα από 7 ετών, όπου συνήθως δεν έχουν τελείως αναπτυχθεί οι λεπτές κινήσεις των χεριών, είναι προτιμότερο η μαμά ή ο μπαμπάς, να βουρτσίζει το παιδί. Ένας τρόπος να καταλάβουμε πότε το παιδί είναι έτοιμο να βουρτσίζει μόνο του είναι όταν μπορεί πια να δέσει και τα κορδόνια των παπουτσιών του μόνο του.

Παρόλα αυτά, ακόμα και αργότερα ορισμένα παιδιά δε βρίσκουν το βούρτσισμα των δοντιών ευχάριστο. Για να ενθαρρύνετε αυτή τη συνήθεια κάντε το παιδί να σας μιμηθεί. Βουρτσίστε κι εσείς τα δικά σας δόντια μαζί του, επινοήστε διαγωνισμούς μεταξύ των παιδιών σας ή ανάμεσα σε εσάς και το παιδί. Κάνοντας το παιδί να φανταστεί το βούρτσισμα των δοντιών σαν παιχνίδι αποφεύγουμε να το δει ως μία ενδεχομένως βαρετή υποχρέωση”.

Από ποιά ηλικία πρέπει να επισκεφτούμε τον οδοντίατρο;

“Πολύ βασικό είναι, επίσης, να επισκεφτείτε από νωρίς και τακτικά τον οδοντίατρο. Η εξοικείωση του παιδιού με τον οδοντίατρο θα πρέπει να γίνεται από νωρίς. Με το πρώτο κιόλας νεογιλό δόντι συνιστάται μία πρώτη επίσκεψη του παιδιού στον οδοντίατρο. Προφανώς η επίσκεψη αυτή έχει ως βασικό στόχο να εισάγει το παιδί στην οδοντιατρική πράξη, να το εξοικειώσει από νωρίς με την εμπειρία αυτή και να κάνει έναν προληπτικό συνήθως έλεγχο”.

Πώς να επιλέξουμε τη σωστή οδοντόβουρτσα και οδοντόκρεμα για το παιδί μας;

“Συμβουλευτείτε τον οδοντίατρο για την οδοντόβουρτσα, την οδοντόκρεμα και τα υπόλοιπα σκευάσματα στοματικής υγιεινής. Η παρουσία πληθώρας προϊόντων στην αγορά μπορεί να σας μπερδέψει. Η στοματική υγιεινή, ιδιαίτερα όσον αφορά τα παιδιά, είναι μία εξατομικευμένη υπόθεση, που εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι η ηλικία και ιδιοσυγκρασία του παιδιού, η διατροφή του, οι καθημερινές συνήθειες τους και πολλά άλλα”.